به گزارش خبرگزاری حوزه علمیه خراسان، هیئت اندیشه ورز دین، سلامت و سبک زندگی معاونت پژوهش این حوزه به مناسبت هفته پژوهش نشست‌های صمیمانه با اساتید و محققان حوزه فقه سلامت برگزار کرد. در چهارمین نشست، دکتر محمود عباسی، رئيس مركز تحقيقات اخلاق و حقوق پزشكي دانشگاه شهيد بهشتي تهران با بیان اینکه نمی توانیم از حقوق پزشکی سخن بگوییم و خود را بی نیاز از فقه پزشکی بدانیم، افزود: در فضای آکادمیک، حقوق پزشکی یا حقوق سلامت، یک رشته میان رشته ای است؛ مثلا حقوق سلامت با حقوق خصوصی و حتی حقوق بین الملل ارتباط و هم حقوق جزا و جرم شناسی و حقوق عمومی دارد.

وی گفت: در پژوهش های کارگروه های ما تاریخ پزشکی، محور مباحث است و حقوق پزشکی ما ریشه در تمدن ایرانی و اسلامی دارد. بنابراین برای پرداختن به مشکلات و چالش ها و مسائلی که نظام سلامت ما با آن دست به گریبان است، باید فقیه و حقوقدان، مورخ و پزشک و عالم اخلاق کنار هم بنشینند. در این صورت است که می توانیم راهکار درست ارائه کنیم.

عباسی با طرح این پرسش که چگونه می شود ارتباطی بین حقوق سلامت و فقه سلامت برقرار کرد؟ افزود: اصل چهارم قانون اساسی ما تکلیف را روشن کرده است که همه قوانین و مقررات باید نشات گرفته از اسلام باشد یا مغایرتی نداشته باشد. در جامعه اسلامی نیز بومی سازی اندیشه ها بسیار لازم و ضروری است.

رئيس مركز تحقيقات اخلاق و حقوق پزشكي دانشگاه شهيد بهشتي تهران ادامه داد: معتقدم اخلاق پزشکی را که مساله ای بینشی و ارزشی می باشد، غربی ها باید از ما بیاموزند، اما حقوق پزشکی یک فن است که باید ياد بگيريم؛ در جامعه ما مبانی حقوق را فقه اسلامی تشکیل می دهد بنابراین بی نیاز از فقه نیستیم.

عباسی تصریح کرد: بارها تاکید کرده ام که در چهاردهه گذشته خوشبختانه جامعه ای فقه گرا داشته ایم اما متاسفانه در همه حوزه ها از اخلاق غفلت کرده ایم که نتیجه آن آشفتگی است که در جامعه می بینیم. اخلاق سیاست، اخلاق فرهنگی، اخلاق اقتصادی، خانوادگی و سایر حوزه ها از هم پاشیده است.

وی با تأکید براینکه ما در جامعه خصوصا در فقه سلامت نمی توانیم مستغنی از اخلاق باشیم، افزود: چنین فکر می شود که هرجا مشکلی هست باید استفتا کنیم. اما با صرف تکیه بر فقه نمی شود همه مشکلات را حل کرد چنان که با تکیه بر قوانین و مقررات هم نمی‌شود مشکلات را حل کرد کما اینکه اصولا برخی قوانین جرم زا هستند. فرانسه با قدمت 200 ساله در قانون گذاری چهارهزار قانون دارد و ما با قدمت 100 ساله قریب به 14000 قانون داریم.

رئيس مركز تحقيقات اخلاق و حقوق پزشكي دانشگاه شهيد بهشتي تهران با بیان اینکه این کثرت قوانین، موجب سردرگمی می شود و نکته مثبتی نیست، ابراز کرد: بسیاری از این ها ضرورتی ندارد. ما نیاز به وفور قوانین نداریم بلکه به نظارت نیاز داریم. محققین و حقوقدانان در وفور قوانین گم می شوند. ما پیش از فقه و حقوق باید به اخلاقیات روی بیاوریم.

وی خاطرنشان کرد: در سنت ما هر کس که می خواست طبیب شود باید ابتدا ملکات اخلاقی را در خود به وجود می آورد. در کتب طبی قدما چنین اصولی دیده می شود اما اکنون ما مقدمه طبابت را فراموش کرده ایم؛ اینکه قبل از ورود به طبابت، فضائل اخلاقی را در خود نهادینه و از رذایل دوری کرده باشد.