زهرا مرجانی خلیل‌آباد در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری حوزه علمیه خراسان در خصوص چگونگی برگزاری مراسم تعزیه آل الله، اظهار کرد: با توجه به سخنان مقام معظم رهبری (دامت برکاته)، ما چیزی به نام هیئت سکولار نداریم و همه‌ی کسانی که امام حسین(علیه السلام) را دوست دارند، اسلام سیاسی، انقلاب و مجاهدت را قبول دارند، راه امام حسین(علیه السلام) جدای از سیاست دینی و دین نبود، نمی‌شود امام حسین(علیه السلام) را قبول داشت و پذیرفت، ولی با تمام وجود مواظب بود در هیئت، حرف سیاسی یا مطلب مرتبط با سیاست نشنید.

وی ادامه داد: قیام امام حسین(علیه السلام) با تمام معرفت و آگاهی نسبت به شرایط سیاسی، اجتماعی و دینی بود. در واقع مبارزه با حکومتی که باعث شده بود دین کم کم در بین مردم، کم‌رنگ و چه بسا محو شود. در نتیجه قیام امام حسین (علیه‌السلام)، هم جنبه‌ی دینی و هم سیاسی داشت و دین هرگز از سیاست و سیاست از دین جداشدنی نیست. هیات باید راه، مسیر و عمق معرفت نسبت به حرکت و قیام امام حسین(علیه السلام) را به مردم تبیین کنند. بنابراین به فرموده‌ مقام معظم رهبری (دامت برکاته)، ما هیئت سکولار نداریم.

مدرس حوزه علمیه خراسان در خصوص اینکه سیره ائمه(ع) در عزاداری به چه منوال بوده است و آیا مداحی و روضه‌خوانی در سیره اهل‌بیت(ع) بوده است، افزود: با نگاهی به شیوه‌ عزاداری امام حسین(علیه السلام) در بین اهل‌بیت(علیهم السلام) می‌توان دریافت که مهمترین آیین در عزاداری آن حضرت، گریستن است که از آدم تا خاتم گزارش شده است.

مرجانی تصریح کرد: در روایات است که بر امام حسین(علیه السلام) گریه کنید. امام رضا(علیه السلام) فرمودند: هر کس عاشورا روز مصیبت و اندوه و گریه‌اش باشد، خداوند روز قیامت را برای او، روز شادی و سرور قرار می‌دهد و در راه احیای عاشورا و سوگواری بر عزای امام حسین(علیه السلام) هم گریستن و هم گریاندن و هم حالت گریه داشتن، ثواب دارد، برگزاری مجالس نوحه از دیگر آیین‌های عزاداری است که خود امامان در عزای امام حسین(علیه السلام) انجام می‌دادند.

وی اضافه کرد: حضرت امام صادق(علیه السلام) درباره‌ سیره‌ جدش فرمودند: یک سال تمام هر شب و روز بر حسین بن علی(علیه السلام) نوحه‌خوانی شد و ۳ سال در روز شهادتش سوگواری بر پا شد. ضجه و ناله زدن بر مصیبت‎های بزرگی چون مصیبت شهادت امام حسین(علیه السلام)، ارزشمند است و مرثیه‌خوانی از دیگر آیین‎های عزاداری امام حسین(علیه السلام) در فرهنگ و سیره‌ اهل‌بیت(علیهم السلام) است. امام صادق(علیه السلام) فرمودند: خدا را سپاس که در میان مردم کسانی را قرار داد که به سوی ما می‌آیند و بر ما وارد می‌شوند و ما را مدح و مرثیه می‌گویند. بنابراین آیین‌های عزاداری برای زنده نگه داشتن مسیر و قیام حق بر باطل، تا قیام قیامت در جهت یادآوری نهضت پر شکوه آقا اباعبدالله الحسین(علیه السلام) و فرهنگ هیهات منا الذله باید برگزار شود.

مدرس حوزه علمیه خراسان در پاسخ به این شبهه که برخی در مورد نذری و اطعام برای امام حسین(علیه السلام) شبهه می‌کنند، مثلا می‌گویند برای مداوای مریض‌ها صرف شود، گفت: نذر در جهت تقرب به خدا و هدیه ثواب آن به اولیاء الهی است؛ نذر برای امام حسین(علیه السلام) هم با نیتی که در بالا ذکر شد، بسیار پسندیده و عالی است.

مرجانی ادامه داد: حالا اگر کسی نحوه‌ اجرای نذر خود را پسندیده و عقلایی انتخاب می‌کند، نمی‌توان او را مجبور به اجرای خاصی کرد، چون در انتخاب نحوه‌ اجرای نذر مختار است و قطعا افرادی که معتقد و آگاه هستند، حواسشان به همه چیز است و معمولا با توجه به توان خود، نیاز و درک شرایط نذر می‌کنند. این شخصی با دل و جان در راه اهل‌بیت(علیهم السلام) نذری می‌کند که بسیار پسندیده و خود این عمل نشان از اعتقاد او است.

وی اظهارکرد: حال این که به چه شکل و در چه مسیری باشد، نیاز به فرهنگ‌سازی و تبین دارد ولی نمی‌توان انسان‌ها را مجبور کرد به هر روشی که دیگران می‌پسندند، نذر کنند، چرا که همه‌ی موارد و نیازها را باید در نظر گرفت. در هر مسیری که ما بتوانیم برای نزدیکی به خدا از مال و متعلقات دنیایی خود بگذریم و موجب خشنودی خدا و مخلوقات خدا شویم ارزشمند است.