به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه علمیه خراسان، حجت الاسلام والمسلمین محمد مروارید، استاد دروس خارج حوزه علمیه خراسان، به تبیین شباهت های امراض روحی با بیماریهای جسمی پرداخت و گفت: یکی از تعابیری که در قرآن نسبت به گناه بیان شده، «مرض» است؛ آنطور که در آیه 32 سوره احزاب، یکی از حکمت ها و فلسفه رعایت عفت در صوت بانوان مقابل نامحرم، عدم طمع کسانی عنوان شده که در قلبشان مرض است. 

وی در ادامه به تبیین شباهت امراض روحی و جسمی پرداخت و ضمن اشاره به سخن امیر مومنان(ع) که می فرمایند « عِنْدَ تَصْحِيحِ الضَّمَائِرِ تُبْدُو الْكَبَائِر» تصریح کرد: در این عبارت چنین آمده که هنگام رسيدگى به ضميرها، كينه پوشيده درون ها آشكار مى شود؛ اینجا نیز همانطور که بعضی از امراض جسمی پنهان هستند،گاه رذائل اخلاقی در وجود انسانی نهفته شده که با محاسبه نفس و تفحص در اخلاق یافت می شود.  

عضو شورای عالی حوزه علمیه خراسان ضمن اشاره به آیه 29 سوره فرقان «لَقَدْ أَضَلَّنِي عَنِ الذِّكْرِ بَعْدَ إِذْ جَاءَنِي ۗ وَكَانَ الشَّيْطَانُ لِلْإِنْسَانِ خَذُولًا»،  و دستور پرهیز از مصاحبت با اشخاص مبتلا به گناه، عنوان کرد: در این آیه آمده است که رفاقت او مرا از پیروی قرآن پس از آنکه به من رسید محروم ساخت و گمراه گردانید، آری شیطان برای انسان مایه خذلان و گمراهی است. 

آیت الله مروارید ادامه داد: همانطور که بعضی از امراض جسمی مسری هستند،گناه هم از این خصیصه دور نیست؛ مصاحبت با اشخاص مبتلا به گناه،انسان را در معرض ابتلا قرار می دهد و بنابراین در این آیات دستور به عدم مصاحبت با چنین افرادی داده شده است.  

استاد دروس خارج حوزه علمیه خراسان با بیان این که در حکمت 170 نهج البلاغه چنین آورده شده که «تَرْكُ الْخَطِيئَةِ أَيْسَرُ مِنْ طَلَبِ التَّوْبَة» یعنی گناه نکردن آسان تر از توبه نمودن است، خاطر نشان کرد: پیشگیری از بیماری در علاج امراض نقش مهمی ایفا می کند و در همین راستا پیشگیری مهمتر از درمان است؛ همچنین پیشگیری از گناه در لسان روایات توصیه شده و از جایگاه ویژه ای برخوردار است.