به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه علمیه خراسان، حجت‌الاسلام حمیدزاده، در کارگاه ارتقاء توان علمی و مهارتی اساتید ضمن تحصیل که در مجتمع فرهنگی آموزشی حضرت جوادالائمه(علیه‌السلام) گلبهار برگزار شد، ضمن تبیین جایگاه تدریس در فرآیند یادگیری، اظهار کرد: یادگیری بسته به شرایط، به دو شیوه ارادی و غیرارادی رخ می‌دهد؛ یادگیری ارادی بر پایه قصد و تلاش آگاهانه شکل می‌گیرد و نمونه آن مطالعه و آموزش رسمی است، در حالی که یادگیری غیرارادی، بدون برنامه‌ریزی و غالباً بر اثر تأثیرات محیطی مانند مشاهده تصاویر یا شنیدن مطالب به وجود می‌آید.  

وی افزود: بیشترین حجم داده‌های ورودی به ذهن از طریق حس بینایی منتقل می‌شود، سپس حس شنوایی و دیگر حواس نقش دارند. هرگاه به آنچه دیده یا شنیده می‌شود توجه کنیم، اطلاعات به حافظه بلندمدت راه می‌یابد؛ اما در صورت نبود توجه، یادگیری گذرا خواهد بود. 

توجه، شرط اصلی تثبیت مطالب در حافظه بلندمدت می‌شود  

رئیس اداره نخبگان و استعدادهای برتر حوزه علمیه خراسان با اشاره به رخدادهای اجتماعی نظیر راهپیمایی‌ها گفت: در این مناسبت‌ها، صدها تصویر و صحنه در معرض دید و شنید ما قرار می‌گیرد، اما تنها آن دسته که به آن‌ها توجه داشته‌ایم در ذهن باقی می‌ماند. بنابراین، درک و توجه، شرط اساسی یادگیری پایدار است.  

وی عوامل اصلی عدم تثبیت مطالب را «کم‌توجهی»، «تداخل مطالب» و «عدم تکرار» دانست و تأکید کرد: بدون مرور و یادآوری مستمر، احتمال فراموشی مطالب آموزشی بسیار بالا خواهد رفت.  

شناسایی تیپ‌های یادگیرندگان، اثربخشی تدریس را افزایش می‌دهد  

حجت‌الاسلام حمیدزاده در ادامه، یادگیرندگان را بر اساس ویژگی‌های غالب یادگیری به چهار دسته منطقی، بصری، سمعی و لمسی تقسیم کرد و اظهار داشت: یادگیرندگان منطقی بیشتر بر تحلیل و استدلال تکیه دارند، بصری‌ها با تصاویر و نمودار ارتباط قوی‌تری برقرار می‌کنند، سمعی‌ها از شنیدن و گفتار بهره بیشتری می‌برند و لمسی‌ها از تجربه عملی و فعالیت‌های فیزیکی می‌آموزند.  

وی تصریح کرد: استاد موفق کسی است که تیپ شخصیتی هر فراگیر را شناسایی کرده و روش تدریس خود را متناسب با آن تنظیم کند تا ضمن جلب توجه مخاطب، یادگیری بلندمدت و مؤثر تحقق یابد.